wściec się

Wielki słownik ortograficzny PWN*

wściec się wściek•nę się, wściek•niesz się, wściek•ną się; wściek•nij•cie się; wściekł się; wściekł•szy się

Słownik języka polskiego PWN*

wściec się — wściekać się
1. pot. «wpaść w gniew, w złość»
2. «zachorować na wściekliznę»

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „wściec się” w Zasadach Pisowni

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „wściec się” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego